U narednom tekstu prenosim šta o nastanku i najvećim uspjesima derventskog rukometa kaže profesor Huso Jusufbegović koji je sigurno jedna od najkompetentnijih ličnosti, pošto je i sam ispisivao najljepše stranice istorije derventskog sporta. O tome, profesor priča:
"Poslije završetka Drugog svjetskog rata, igrao se u Derventi veliki rukomet na nogometnom igralištu. Pedesetih godina počinje da se igra mali rukomet na igralištu dimenzija 40x20 m.
Dolaskom profesora J. Bešlića za nastavnika fizičkog vaspitanja u Učiteljsku školu u Derventi, počinje nagli razvoj rukometa u našem gradu. Tu generaciju činili su: Zlatko Halepović, Vito i Miro Dodig, Ratko Čabraja, Enes Hasičević, Ekrem Hadžović, Ante Šegi Bekić, Petar Andrić, Dragan Nožica, Husein Jusufbegović, kao i Zvonko Ravlić, Bogdan Vojnović, te povremeno Josip Bešlić i golman Vrastanović (došao iz Mačve).
1954. godine u finalu Partizanskih igara u Sarajevu našli su se Partizan (Tuzla) i Partizan (Derventa). Prvi put igramo protiv zonske odbrane. "Mi se dodajemo na centru, a oni stoje u odbrani na 6 m. Čudimo se što nas ne napadaju."
Takmičarske 1958/59. godine, RK Partizan (Derventa) zauzima treće mjesto.
1960. godine rukomet u Republici igra se u zonama. Ponovo se formira republička centralna liga, kvalifikacije se igraju u Ljubiji, a Derventa zauzima prvo mjesto i plasira se u Prvu republičku ligu.
Tih godina osniva se RK Derventa, a prvi predsjednik je bio Fehro Porobić. Od tada počinje borba za ulazak u Drugu rukometnu saveznu ligu - grupa zapad koju čine: Slovenija, Hrvatska i BiH. Potrajalo je to odprilike 3 do 4 godine, a 1975. godine Derventa postaje član Druge savezne rukometne lige - grupa zapad.
U ovom vremenskom periodu prošle su kroz klub uspješne rukometne generacije i članovi uprave: Fehro Porobić, Murat Grbić, Luka Gavran, Pejo Lovrić i drugi. Poslije Druge savezne lige, grupa zapad, RK Derventa svojim rezultatom obezbjeđuje ulazak u Prvu B saveznu ligu - zapad i zauzima visok plasman na tabeli. Rukomet se već tada počinje obavezno igrati u dvorani, tako da je Derventa igrala u Bos. Brodu.
U Derventskom listu koji je izlazio u ratnim godinama 1993/94, zagrebački glumac, Dervenćanin, Kruno Šarić Babin kaže: "Nema moga grada, nema pozorišta i glumišta Hidajeta Kantardžića, nema više Diksilenda i limene glazbe Nećipora i Medenčevića, nema više Tekstilca i Tarabarovih beba, nema više rukometa i Husinih rukometaša...".
Dozvoljavam da ima poneka greška u hronologiji događaja, ali sve izneseno je doživljeno i tačno. Pozdrav svim mojim Dervenćanima".
Profesor Huso Jusufbegović
Nema komentara:
Objavi komentar